همزمان با افزایش روز افزون جمعیت انسانی در دهههای اخیر، میزان نیاز به مواد مغذی که شامل پروتئینها، کربوهیدارت‌ها، چربی‌ها، ویتامینها و مواد معدنی میباشد، افزایش یافته است. در برنامه تغذیه‌ای انسان‌ها و حیوانات، پروتئینها دارای نقش مهم و بسزایی میباشند. منابع تامین کننده پروتئین بطور کلی به دو گروه تقسیم میشوند. گروه اول شامل پروتئینهایی هستند که منشاء گیاهی دارند، در این بین میتوان به سویا به عنوان مهمترین و پر استفاده‌ترین منبع پروتئین گیاهی اشاره کرد. و گروه دوم، پروتئینهایی که منشاء حیوانی دارند، گروه اول علیرغم مزایای فراوانی که دارند، در مقایسه با پروتئینهای حیوانی از ارزش بیولوژیکی کمتری برخوردار هستند.
وقتی پروتئین مصرف میشود به واحدهای سازنده خود یعنی آمینواسیدها تجزیه میشود، به طور کلی 20 نوع آمینواسید برای ساخت پروتئین استفاده میشود که در کل به دو دسته ضروری و غیرضروری تقسیم بندی میشوند، بدن انسان و همچنین حیوانات توانایی ساخت اسیدهای آمینه غیرضروری را دارند، ولی اسیدهای آمینه ضروری باید از طریق مواد غذایی تامین شوند. پروتئینهای حیوانی مثل گوشت، شیر و تخم مرغ بعنوان یک منبع غذایی کامل در نظر گرفته میشوند بصورتی که تمام اسیدهای آمینه ضروری را در سطح مناسب و قابل قبول، دارند ولی پروتئینهای گیاهی مانند حبوبات معمولاً در یک یا دو نوع از اسیدهای آمینه ضروری دچار کمبود و یا فاقد اسیدهای آمینه محدود کننده‌ی ضروری، مثل متیونین و لیزین هستند. همچنین بعضی از ریزمغذی‌ها در پروتئینهای حیوانی نسبت به پروتئینهای گیاهی فراوان تر هستند. به طور مثال ویتامین 12B در منابع حیوانی فراوان است و افرادی که از مصرف منابع حیوانی اجتناب می‌کنند کمبود آن را دارند. ویتامین D به فراوانی در روغن ماهی یافت میشود، بعضی از منابع گیاهی هم آن را دارند ولی نوعی که در منابع حیوانی یافت میشود بهتر مورد استفاده بدن قرار می گیرد و در واقع میزان در دسترس بودن[1] آن بیشتر است، اسید چرب ضروری دکوزاهگزانئیگ اسید[2] نوعی امگا 3 است که برای فعالیت مغز انسان ضروری میباشد و به ندرت در منابع گیاهی یافت میشود. ترکیباتی مثل آهن و روی بیشتر در منابع حیوانی یافت میشوند و میزان جذب آنها در دستگاه گوارش نیز در پروتئینهایی با منشاء حیوانی بیشتر میباشد.
پروتئینهای حیوانی به طور کلی از 3 منبع تامین میشوند 1- پروتئینهایی که از دام‌هایی نظیر گاو، خوک، گوسفند و … تامین میشوند 2- پروتئینهایی که منبع آنها آبزیان هستند مانند گوشت ماهی 3- پروتئینهایی که توسط طیور تامین میشود. طیور که خود شامل گونههای مختلفی از پرندگان از جمله؛ ماکیان، کبک، بلدرچین، شترمرغ، بوقلمون میباشند، با تولید محصولاتی نظیر گوشت و تخم مرغ، سهم عمده‌ای در تامین پروتئین حیوانی مورد نیاز انسان را برعهده دارند.
پایین بودن نسبی هزینههای تولید، بالا بودن بازده غذایی، دوره پرورش کوتاه بخصوص در طیور گوشتی، سرعت رشد بالا در مقایسه با حیوانات اهلی، اطمینان نسبی از عدم وجود و یا تعداد محدود بیماری‌های مشترک خطرناک بین پرندگان و انسان، برتری و فواید گوشت سفید نسبت به گوشت قرمز از ابعاد مختلف تغذیه‌ایی و همچنین توانایی پاسخگویی به تنوع ذائقه افراد جامعه با توجه به تنوع محصولات پروتئینی گونههای مختلف پرندگان، همگی از مهمترین دلایلی هستند که باعث شده‌اند که صنعت طیور رشد ویژه‌ای نسبت به رقبای خود نظیر صنعت پرورش گاو و گوسفند، داشته باشد. از مهمترین رخدادهایی که در طی این سالها در صنعت طیور رخ داده است میتوان به موارد زیر اشاره کرد.
1) اجرای برنامه‌های اصلاح نژادی و بهنژادی در گلههای طیور که در نهایت منجر به افزایش ظرفیت ژنتیکی طیور شده است.
2) افزایش سرعت رشد به دنبال افزایش ظرفیت ژنتیکی
3) افزایش حساسیت نتاج حاصل در برابر عوامل خطر متعددی که وجود دارد.
4) افزایش ظرفیت تولید و جوجه ریزی به دنبال افزایش نیاز جامعه
5) افزایش و رشد روز افزون رقابت در اقتصاد و رقابتی شدن اقتصاد نسبت به گذشته، به طوری که در دهههای گذشته حتی با وجود تلفات بالای 20-10 % در گله های طیور گوشتی و خسارات اقتصادی متعدد، پرورش دهندگان طیور، قادر به ادامه حیات و حتی حصول سودی اندک در این شرایط بودند.با توجه به عوامل مذکور و همچنین شیوع گسترده‌ی بیماری‌های متعدد، ظهور و بروز سویه‌ها و واریانتهای جدید ویروسی و باکتریایی مختلف در طی این سالها در گلههای پرورشی طیور، سبب شده است که شیوههای مدیریتی گذشته، پاسخگوی تغییرات ایجاد شده در وضعیت صنعت طیور نباشد و از طرفی باعث شده است که پرورش دهندگان نتوانند به اهداف اقتصادی مورد نظر برسند و به زبان دیگر، مدیریت گلههای پرورش طیور به شیوه ی گذشته، از لحاظ اقتصادی مقرون به صرفه نمیباشد.
.
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.