معرفي: در زير اثري از هربت‌هايمن در (سال) 1959، چاپ شده است. سياست اجتماعي به سرعت گسترش يافته است. نظم زير گروهي داخل تحقيقات سياسي ميباشد. امروزه اين تحقيقات مخصوص در حال پايان هستند و شايد بهتر و به صرفه‌تر بود اگر يك گزارش در مورد آن نوشته مي‌شد تا اينكه يك كتاب ديگر در اين موضوع پوشش داده شود. هر چند من به طور اخص توضيح نمي‌دهم چرا سياست اجتماعي و تحقيق آن در سالهاي 1960 گسترش يافت، نه حتي دلايل سقوط آن را، من به تأثيرات بعضي از پيشرفت هاي اصلي مربوط ساخته ام. من هم چنين به بعضي از تاليفات مركزي براي نشان دادن اين كه كدام براي آناليز جامعه سياست معاصر در داخل دموكراسي‌هاي انگلو- آمريكا است. نيز توجه كرده ام چنانچه اين كتابي است كه سعي مي‌كند شماري از چيزهاي مختلف را بررسي كند. بين يك دولت رقابتي است كه در آن تغييرات كاركترهاي فرهنگ سياسي آنگلو- آمريكايي را آزمايش مي كند. در زماني كه ما نزديك هستيم تا سالگرد انقلاب امريكا را جشن بگيريم اين به نظر مي رسد كه هر دو در اين زمان مهم است. فرهنگ سياسي دوباره ارزيابي افكار به عنوان حركات است كه ماندگاري دو سياست را تهديد مي‌كند. همچنين نشان مي‌دهد توجهات جامعه شناسي سياسي را براي استفاده از تاريخ معاصر در راستاي هدفش. اين كتاب بنابراين مجموعي از مواد خام متضاد است و هر چند محصول نهايي شايد به سليقه ي همه كس نيايد، آن عكس العمل سنتي در جامعه دارد كه من آن را مي‌پذيرم.
اين كتاب «پايان ايدئولوژي» دانيل بل در يك زندگي سياسي است. «تعريف دموكراسي كاپيتاليستي»، كه در دوره پيشرفت بخش‌هاي صنعتي بود. اين زاويه ديد ديگري از آن زندگي سياسي است. كه البته با سودمندي از تجربيات تاريخي بيشتر نوشته نشده است. سالهاي 1960 شاهد، سقوط توافقات سياسي و ايدئولوژي بود. اما در مقايسه سياست‌هاي مانده در بريتانيا و ايالات متحده، هر چند بعضي ها ترس‌ها و اميدهاشان را ابراز كردند، هيچ كدام از دولت‌هاي رياست جمهوري مدار و پارلمان مدار هنوز به پايان نرسيده‌‌اند. در حالي كه من مخالفم با آناليز بل، ولي با بسياري از نكوهش هاي او از چپ سياسي، جنگ نمي‌كنم. بخش كاپيتاليست ترتيبي ساده از توافقات براي حكم راني از يك سطح (طبقه) به سطح (طبقه) ديگر نيست. هم زمان جدايي طبقات تنها جدايي پتانسيل نيروها هستند در بخش مدرن صنعتي و نه لزوما مهم. در واقع آن حركتهاي اجتماعي سياست است كه آزمايش شده اند. اين كتاب قابل توجه و دربرگيرندة مثال‌هايي از تضادهاي غير طبقاتي نيست. حركتهاي پنج بخش نخست بعضي از مشكلات مركزي داخل سياست اجتماعي سنتي را بررسي مي‌كند. بخش (1) توضيح مي دهد ارتباط ميان پردازش اجتماعي كاركتر سياست در حالي كه بخش (2) نشان مي‌دهد كه چگونه آن رفتار بدست آمده است. نتايجي دارد كه نه تنها براي شخص اما براي سيستم سياسي كاربرد دارد. در بخش سوم من بحث كردم تحصيلات نرمال ابزار اصلي تحصيلات سياسي است و آن قابل دسترس ميباشد. ولي در بريتانيا، و ايالات متحده ايجاد نشد، و مورد توجه قرار گرفتند گونه‌هاي شهروندي. در بخش چهارم و پنجم الگوهاي مشاركت سياسي مورد توجه قرار گرفته‌اند و پاسخ آنها خوب ميباشد به ساختارهاي ارائه شده، و نقش اجتماعي نيز بررسي شده است. قسمت دوم كتاب بر پايه‌ي مواد پرونده‌اي كشيده شده از حركتهاي معاصر سياست – اجتماع است. اين حركتها اساسا برخلاف الگوي دروني قابل ارزيابي هستند. هدف اين است كه ببينيم چه مفهوم‌هايي را آنها نگه داشته‌اند براي پردازش آموز‌ه‌هاي سياسي و چگونه اين مفاهيم ادراك ما را از فرهنگ سياسي انگو- آمريكايي در بر مي‌گيرد. بخش كاركردي روي كلاس مقاومت از نوع تحقيق‌اند.
براي در نظر گرفتن شخص كه پذيرفته شده است در اين موقعيت، دريافت اين مسئله مشكل است زيرا در آن خوب تحقيق نكرده است از نقش سياست اجتماعي و بر خلاف اينكه كاملا متفاوت از هرنوع تحقيق است اين مسئله درك نشده است در انواع مشاهده توسط دانشمندان اجتماعي بسياري از مردم به من در آماده‌سازي اين كتاب كمك كرده‌اند. روس گراهام، روبرت داوس، خواندند وتوجهي نكردند، در حالي كه كوين مك كومريك ، روبرت بنويك، بريان ساتر، سوزاناهندلي، ماري وارنر، نايچل بولس، آلن گرامي، توني دويسون، مارگوس كانلايف و روبرت ويلكسنيون نظرات خودشان را در مورد بخش‌هاي خاص ارائه دادند. كوين مك كومريك و اندي ريد به اندازه‌اي كافي مهربان بودند كه مبادا با اين مخالفت كردن در موضوعات مختلف، مشكل براي من ايجاد كنند. براي بعضي سال ها من فكر مي‌كردم در مورد يك رشته در تحصيلات سياسي در دانشگاه ساسكس ايجاد كنم و دانش آموزان موفق به من نشان دادند بسياري از ديدگاه‌هاي ارزشمند ونظرات مقصور در اين كتاب و دانشگاه ساسكس مرا تشويق به درس دادن كرد و مرا با سازمان ها كمك كرد و نوشتن اين كتاب را سريع كرد در نهايت من مايلم كه سپاسگزاري كنم از ناشر جان ويلي و پسران براي مهرباني‌هايشان و حرفه‌اي گري‌شان البته من مسئوليت قصور در متن نهايي را برعهده مي‌گيرم.